ΟΞΥΜΕΛΙ / Ξυδόμελο /

ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΤΟ ΑΠΟ ΜΕΛΙ ΚΑΙ ΞΥΔΙ

Ακριβής παρασκευή από συνταγή του αρχαίου Έλληνα Ιατρού Γαληνού

Πίνεται αραιωμένο με νερό
Μη αραιωμένο ως περίχυμα
Μη αλκοολούχο

Οι αρχαίοι Έλληνες ένωσαν το πιο γλυκό φυσικό προϊόν, το μέλι, με το πιο ξινό, το ξύδι, και έφτιαξαν το οξύμελι, ένα ποτό σε μορφή συμπυκνώματος το οποίο πίνεται αραιωμένο με 6 μέρη νερό.

Στο οξύμελι συνδυάζονται και αναδεικνύονται, με τρόπο μοναδικό, τα προτερήματα των δύο συστατικών – οι καλοί χυμοί του μελιού και η λεπτυντική επίδραση του ξυδιού – ενώ αλληλοαναιρούνται η υπερβολική γλυκύτητα και η δριμεία γεύση αντίστοιχα.

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Το οξύμελι έχει ευχάριστη γεύση, ταιριάζει πολύ με πάγο, πίνεται σιγά – σιγά καλύτερα μετά το φαγητό, είναι χωνευτικό, σβήνει την δίψα και ανακουφίζει από το ‘κάψιμο’ μετά από ένα ‘βαρύ’ γεύμα. Δεν περιέχει οινόπνευμα.

ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ

Πίνεται αραιωμένο. Για την αραίωση χρησιμοποιήστε ένα μικρό ποτηράκι ως δοσομετρητή. Σε ένα μεγάλο ποτήρι βάλτε 1 μέρος οξύμελι. Αραιώστε με 6 μέρη νερό χωρίς πάγο ή με 5 μέρη νερό με μέτρια ποσότητα πάγου ή με 4 μέρη νερό και αρκετό πάγο. Ανακατέψτε το ελαφρά. Προσθέστε νερό ή οξύμελι, αν το βρίσκετε δυνατό ή ελαφρύ αντίστοιχα.

Χωρίς αραίωση μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε στη μαγειρική ή ως περίχυμα στις σαλάτες και στα φαγητά όπως στο μαρούλι, στο λάχανο, στα λαχανικά τα ψητά ή του ατμού, στις φακές, στο γιαούρτι, σε φέτες μήλου, κ.λ.π.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΟΤΟΥ

Διατροφική αξία ανά 100gr (74ml)

  • Ενέργεια 1323,28 KJ / 316,27 Kcal
  • Λιπαρά 0,00 gr
  • Υδατάνθρακες 78,69 gr
  • Εκ των οποίων σάκχαρα 68,3 gr
  • Πρωτεΐνες 0,37 gr
  • Αλάτι 0,05 gr

Συστατικά

Μέλι, ξύδι , νερό.
Μέλι πορτοκαλιάς, τόπος μελισσοβοσκής: Αργολίδα. Ξύδι λευκό, βιολογικής γεωργίας, χωρίς πρόσθετα θειώδη, από σταφύλια Κορινθιακών αμπελώνων ποικιλίας ροδίτη.
Δεν περιέχει χημικά ή συντηρητικά.
Μη αλκοολούχο.

Συντήρηση

Σε μέρος δροσερό και σκιερό.
Μετά από κάθε χρήση κλείστε καλά το πώμα.

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ

Ο Ιπποκράτης αναφέρει το οξύμελι, μαζί με άλλα συνηθισμένα ποτά και ροφήματα της εποχής, όπως το ύδωρ, τον οίνο, το μελίκρατον και την πτισάνη (χυλός κριθαριού), στο έργο του για την διατροφή των ασθενών.

«Το ποτό που ονομάζεται οξύμελι…»

Ιπποκράτης

Περί διαίτης όξεων

Ο Γαληνός (2ος αι. μ.Χ), υπήρξε ο σπουδαιότερος Ιατρός της αρχαιότητας μετά τον «θεϊκό», όπως τον αποκαλεί Ιπποκράτη. Στα έργα του τα σχετικά με την υγιεινή και την δίαιτα, κάνει πολλές επαινετικές αναφορές στο οξύμελι, γιατί το θεωρεί εξαιρετικά υγιεινό για όλους τους ανθρώπους.

«Το οξύμελι είναι εξαιρετικά χρήσιμο σε όλες τις ηλικίες και φύσεις για την εξασφάλιση της υγείας, γιατί αποφράσσει όλες τις στενές διόδους, ώστε να μη στέκεται πουθενά παχύς ή κολλώδης χυμός.»

Γαληνός

Περί ευχυμίας και κακοχυμίας

«Έτσι, αν το εξετάσεις με τον συλλογισμό και τη δοκιμή, θα δεις ότι καταλληλότατο για τη δίαιτα που λεπταίνει* είναι το οξύμελι.»

(* είναι η διατροφή, με τροφές και ποτά, που γεννά λεπτούς χυμούς στο σώμα)

Γαληνός

Περί λεπτυνούσης διαίτης

«Όσα όμως αποφράσσουν το συκώτι, αυτά ταιριάζουν και στις δυσπεψίες· τα καλύτερα από αυτά είναι το οξύμελι…»

Γαληνός

Υγιεινών λόγος

ΜΕΛΙΚΡΑΤΟΝ

ΣΙΡΟΠΙ ΜΕΛΙΟΥ

Ακριβής παρασκευή από συνταγή του αρχαίου Έλληνα Ιατρού Γαληνού

Ευδιάλυτο σε ζεστά & κρύα υγρά νερό, γάλα κ.λ.π.
Αδιάλυτο ως περίχυμα

ΜΕΛΙΚΡΑΤΟΝ, όπως μαρτυρεί και η ίδια η λέξη είναι το κεκραμένο μέλι, δηλαδή μέλι αραιωμένο με νερό που σήμερα θα λέγαμε μελόνερο.

Οι αρχαίοι Έλληνες επεξεργάστηκαν το ωμό μέλι. Το έβρασαν ήπια -με ή χωρίς προσθήκη νερού-, το ξάφρισαν και διαπίστωσαν ότι με μια τέτοια προετοιμασία μετριάζεται η ιδιότητα που έχει να παρακινεί την κοιλιά σε κένωση και έτσι γίνεται πιο εύκολα προσλήψιμο από το ανθρώπινο σώμα.

Για ακόμα καλύτερη πρόσληψη το αραίωσαν με νερό, ώστε πίνοντας το, να διανέμεται γρηγορότερα στο σώμα και να το θρέφει. Από ωμό μέλι αραιώνοντας το με νερό έφτιαχναν το ωμό μελίκρατον ενώ από βρασμένο μέλι αντίστοιχα το βρασμένο μελίκρατον.

Το παρόν προϊόν είναι μέλι βρασμένο με προσθήκη νερού και ξαφρισμένο. Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε ως περίχυμα σε σαλάτες, φρούτα, ξηρούς καρπούς, βάφλες, παγωτά, γιαούρτια κλπ.

Μπορείτε επίσης να το αραιώσετε με νερό και να έχετε μελίκρατον από βρασμένο μέλι που ταιριάζει περισσότερο ως τονωτικό πριν το φαγητό, είτε με οποιοδήποτε άλλο κρύο ή ζεστό ρόφημα, όπως γάλα, τσάι κλπ.

Διατροφική αξία ανά 100gr (74ml)

  • Ενέργεια 1217,22 kjl / 290,92 Kcal
  • Λιπαρά 0,00 gr
  • Υδατάνθρακες 72,38 gr
  • Εκ των οποίων σάκχαρα 68,5 gr
  • Πρωτεΐνες 0,35 gr
  • Αλάτι 0,08gr

Συστατικά

Μέλι, νερό.
Μέλι πορτοκαλιάς, τόπος μελισσοβοσκής Αργολίδα

Συντήρηση

Σε μέρος δροσερό και σκιερό.
Μετά από κάθε χρήση κλείστε καλά το πώμα.

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ

Ο Ιπποκράτης αναφέρει το μελίκρατον, μαζί με άλλα συνηθισμένα ποτά και ροφήματα της εποχής, όπως το ύδωρ, τον οίνο, το οξύμελι και την πτισάνη (χυλός κριθαριού), στο έργο του για την διατροφή των ασθενών.

«Μελίκρατον δε πινόμενον…»

Ιπποκράτης

Περί διαίτης όξεων

Ο Γαληνός (2ος αι. μ.Χ), υπήρξε ο σπουδαιότερος Ιατρός της αρχαιότητας μετά τον «θεϊκό», όπως τον αποκαλεί Ιπποκράτη. Στα έργα του τα σχετικά με την διατροφή και την δίαιτα, κάνει πολλές αναφορές στο μελί και στο μελίκρατον, όσον αφορά τις ιδιότητες και τις χρήσεις τους.

«Και επειδή είναι λεπτομερές (το μέλι), έχει αναγκαστικά και κάτι δριμύ, λόγω του οποίου παρακινεί την κοιλιά σε κένωση. Όταν λοιπόν αφαιρούμε αυτό το χαρακτηριστικό του, το κάνουμε καταλληλότερο για τη διανομή στο σώμα και για τη θρέψη.»

«Αν κανείς τρώει το μέλι μόνο του χωρίς να το ανακατέψει με νερό, είναι λιγότερο θρεπτικό αλλά κενώνει περισσότερο την κοιλιά.»

Γαληνός

Περί των εν ταις τροφαίς δυνάμεων

«Η κοιλιά λοιπόν … αρκετά υφίσταται κένωση … τον χειμώνα με τα ξερά σύκα και με τα δαμάσκηνα βρασμένα ή απλά μουσκεμένα σε μελόνερο που περιέχει περισσότερο μέλι.»

«Στον χώρο εξάλλου της αγοράς κατά την τρίτη ή το αργότερο την τέταρτη ώρα (περίπου στις 10 το πρωί) έτρωγε ψωμί με αττικό μέλι, τις περισσότερες φορές βραστό, σπανιότερα ωμό.»

(περιγράφει τις καθημερινές συνήθειες ενός 80χρονου σύγχρονου του γιατρού και πως αυτός διατηρείτο υγιής)

Γαληνός

Υγιεινών λόγος

ΓΑΛΗΝΟΣ

Έλληνας Ιατρός της αρχαιότητας

Ο Γαληνός (2ος αι. μ.Χ), υπήρξε ο σπουδαιότερος Ιατρός της αρχαιότητας μετά τον «θεϊκό», όπως τον αποκαλεί Ιπποκράτη. Με θεμέλιο τις θεωρίες του Ιπποκράτη, όπως τη «θεωρία των χυμών», την «ομορφότερη θεωρία της ιατρικής», και πιστεύοντας ότι «ο άριστος ιατρός είναι και φιλόσοφος», ο Γαληνός συστηματοποίησε και επέκτεινε την ιατρική, αλλά και την ευρύτερη γνώση του αρχαίου κόσμου, αφήνοντάς μας περί τα 150 έργα σε 500 βιβλία, μια πολύτιμη κληρονομιά που παραμένει ανεξάντλητη.

Μελετώντας τα έργα του, ανακαλύψαμε χρηστικά αρχαία ελληνικά προϊόντα ανεκτίμητης αξίας και γεννήθηκε η επιθυμία να τα επαναφέρουμε στις μέρες μας. Επιλέξαμε πρώτα τα αγαπημένα μας οξύμελι και μελίκρατον, τηρώντας με ακρίβεια τον τρόπο παρασκευής που ο ίδιος ο Γαληνός λεπτομερώς κατέγραψε.

ΚΡΑΣΙΣ

Ανακάτεμα, ανάμειξη, συνένωση  από το αρχαίο ρήμα κεράννυμι, μετοχή κεκραμένος (όπως λέμε κεκραμένος οίνος).

Η λέξη πέρα από την πρακτική της σημασία, για το ανακάτεμα κυρίως υγρών, χρησιμοποιείτο στην Φιλοσοφία και στην Ιατρική για την ανάμειξη των δραστικών ποιοτήτων (θερμού, ψυχρού, ξηρού και υγρού) και των χυμών του ανθρωπίνου σώματος. Στην ανάμειξη αυτή, η επικράτηση μιας ποιότητας (και του αντίστοιχου χυμού), έδινε τα ιδιαίτερα γνωρίσματα στον άνθρωπο και ονομάτιζε την κράση του (π.χ θερμή κράση).

Σήμερα συναντάται στις φράσεις: εύκρατο κλίμα, δυνατή κράση, ιδιοσυγκρασία. 

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ

    ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

    Scroll To Top